ظلم و ستم یعنی واقع کردن چیزی در غیر جای خود اما بهتر بخوام بگم نبود عدالت و یا ضد عدالت . سمت های مختلفی هم داره : 1- ظلم انسان به خدا 2- ظلم انسان به انسانی دیگر 3- ظلم انسان به خودش که خب هر کدومش میتونه به درجات داشته باشه ولی هیچ کدومش یه جورایی پذیرفته نیست و نمیشه گفت چون فلان متغیر بوده و من ... یعنی زیر بارش نباید رفت حتی گفته شده که در برابر ظلم به یک فرد دیگر نباید سکوت کرد و باید برای حق قیام کرد. من مسلمان هستم توی یک کشوری بزرگ شدم که بر پایه اسلام بنیان گذاری شده و میبایست پایبند قوانین اسلامی باشه ؛ نمیدونم چرا نمیشه چیز زیادی از اسلام در اینجا پیدا کرد و من همیشه برام جای سواله که اگر یک چیز خوبه و ما بر مبنای اون چیز خوب باید باشیم چرا نیستیم؟؟ واقعا متعجبم !! بعد مدتها هنوز نتونستیم به حداقل اونهایی برسیم که از نظر ما کافر هستند و بی خدا ، این وسط حکم هم صادر میکنیم براشون و فکر میکنیم کارمون درسته ، خیلی عصبی میشم وقتی به اینها بر میخورم دست خودم هم نیست خوب هم نیست ولی هست دیگه چیکار کنم ...
راجع به ظلمی آشکار میخواستم بنویسم برای اونهایی که به هر دلیلی چه خدادادی و چه تصادف و ... مشکل جسمی دارند و از خدمت سربازی معاف هستند.
اما خیلی هاشون جرات اینکه بخوان برای معافیت پزشکی که حق طبیعی یک فرد مشکل دار هست رو ندارند.چون در اکثر استخدام ها پذیرش بدون معافیت پزشکی دارند و این مشکل باعث شد فردی که استحقاق این معافیت رو داره فشار این دوره رو هم تحمل کنه ، ورای اینکه تشخیص اینگونه بیماری چقدر صحیح هست. این بنظرم یک ظلم است و ظلمی است از سمت حکومت به جوانانش ، نمیدانم کجای دین اسلام چنین عملی را تایید کرده مسولین ما قبول دارند. یعنی در دیدگاه اینگونه افراد آنهایی که مشکلات پزشکی دارند انسان نیستند ؟ حق زندگی ندارند ؟ نباید خود را نمایان کنند ؟ تا جایی که من میدانم در اکثر کشور های جهان حتی برای چنین افرادی امکانات و شرایط ویژه ای در نظر میگیرند که کمبود احساس نکنند و بتوانند مثل دیگران ادامه زندگی دهند. گویا در کشور ما تنها چیزی که مهم نیست ما انسان ها هستیم.