هستم ولی نیستم

سلام به همه و از جمله بلاگم.دلم برای بلاگم تنگ شده بود ؛ گاهی وقت میکردم چک کنمش اما شرایط که یه خورده تغییر میکنه یه سری پارامتر ها هم تغییر میکنه که دیگه دست خودت نیست. وارد شدن به یک مجموعه بزرگ نرم افزاری تو ایران یکی از اون تغییرات اساسی هست که 65% از زمان زندگی من رو به خودش اختصاص داده از بقیه این زمان 20% رو به درس دانشگاه اختصاص دادم و باقیش مونده واسه خودم که خیلی فشار وارد میکنه اما بهتر میشه یه مدت زمان میبره که بهبود پیدا کنه و من بتونم به این شرایط چیره بشم و بتونم بکلی خودم رو مدیریت کنم.خیلی وقتها الان حسرت Free Time  هایی که داشتم و تو همین بلاگ میتونید پیداش کنید رو میخورم اما بهر حال زندگی همیشه یک خط مستقیم نیست شاید گاهی عمود هم بشه و .. امتحان ها هم نزدیک شده و باید اون زمان اختصاص داده شده رو افزیش بدم. بنظرم راهی جز اینکه مدت خوابم رو یکم کاهش بدم ندارم. میدونم سخته و خوب نیست ولی این روز های 4 ساعت خواب هم بد نیست ولی کافی هم نیست. نکته مهمی رو میخوام بگم و شکایت کنم از خودم دارم از زبان فاصله میگیرم و این اصلا خوب نیست و این روز ها راجع به زبان اصلا از خودم راضی نیستم و باید یک تدبیری مثل دولت کنم. اما بهتر از دولت که قصد فروش سربازی رو داره اونم به چه وضعی ، بنظرم داریم خوب پیش میریم ، بنظرم خیلی چیزای دیگه رو میتونه بفروشه حتی خیابون ها رو مثلا ولی ناگهان متوجه عواقب عواملی که ایجاد کرده میشه اما اون موقع خیلی دیر شده.این کار معنی جز اینکه حتی به مردم که خود کشور هستند و هویت ایران رو دارند به عنوان پول نگاه کردنه و این جز کمرنگ کردن شرافت و انسانیت نیست.پول خوب است یا علم ؟ همان مقایسه کاملا اشتباهی است که در این روزگار دهه 80 و 90 ها از کودکی افرادی را میبینند که با گرفتن جان خود جلوی تیر و خطر به کشورشان خدمت کرده اند و خواهند کرد و از سوی دیگر افرادی که با کاغذ های با ارزشی به نام پول توانستند 24 ماه خدمت خود را بخرند آن هم چون پول داشتند. به زودی تضاد طبقاتی را بهتر درک خواهیم کرد.

زمستون همتون گرم گرم