لقمه به اندازه دهنت بردار

چند شب پیش  داشتم فیلم پایین رو می دیدیم 

Triple Frontier

داستان فیلم اینه که یه عده آمریکایی همیشه کله خراب که قبلا نظامی هم بودن و برای سرویس های امنیتی و مبارزه با مواد مخدر کار میکردن به کلشون میزنه یه کار احمقانه ای انجام بدن، البته یکیشون گولشون میزنه، داستان از این قراره که یکی از اینها میگه سرویس جاسوسی کشورشون برای اینکه یک محلی رو شناسایی کنن 17 هزار تا میده، بعد از شناسایی و بهشون گفته میشه که سازمانی در کار نست و خودشون میخوان اون خونه رو که توش پر از پول هست بزنن وقتی میرن توی خونه که اعضای اون خانواده تبهکار برای انجام امور دینی به کلیسا رفتن، تو خونه که وارد میشن اولش هیچ پولی پیدا نمیکنن، بعد یادشون میاد که بهشون گفتن اون خونه خودش یه گاو صندوق بزرگه، به این نتیجه می رسن که دیوار ها رو بکنن، توی دیوار های چیزی بیش از 400 میلیون دلار پول بوده توش و دوستان بجای 2 میلیون دلاری که فکرشو کرده بودن 200 میلیون دلار پول بر میدارن و با یه هلیکوپتر روسی میل که قرار گذاشته بودن فرار میکنن، هلیکوپتره بیشتر از 4 تن نمیتونه بار بلند کنه و برای اینکه از این منطقه رد بشن باید از کوهی به ارتقاع 2000 متر عبور کنن، برای این کار حجم بارشون باید کمتر باشه و تمع میکنن و پولها رو کمتر نمیکنن تا اینکه هلیکوپتر به همین دلیل تو ارتفاع بالا به گیربکسش فشار میاد و خورد میکنه و در روستایی سقوط میکنن، مردم روستا وقتی پول ها رو می بیین حمله میکنن که برشون دارن و اینها بهشون شلیک مکینن و کینه ای به دل روستایی ها میگذارن و بجای با یک میلیون دلار خرج کشته ها  و چند تا قاطر رو میدن میرن که از کوه رد بشن، قافل از اینکه مردم روستا دنبالشون میکنن و یکیشون رو با تیر توی کوه میکشن، در ادامه مسیر جنازه دوستشون که کشته شده بود رو با خودشون میارن که برگردونن به کشورشون

تو راه  با جلگه ای مواجه میشن پر از نیرو های محلی هست و برای اینکه بتونن رد بشن فقط کمی از پول  باید بردارن (رسیدیم به همون لقمه 2 میلیون دلار).

در تمام دقایق پایانی این فیلم شما حسرت این رو میخورید که چرا واقعا نصف اون پول رو برنداشتین که بتونین با هلیکوپتر رد بشید از کوه ؟

گاهی تو زندگی خودم دیدم، تلاش و دست و پا زدن بیش از اندازه آورده ای نداره برام، حتی در بعضی مواقع از دست هم میدم یجورایی انگار حرف مسلمون ها درست در میاد "روزی آدم ها مشخصه نه بیشتر نه کمتر از اون رو صاحب نمی شید" التبه که این حرف نباید بی تحرکی و ... بیاره که آره بابا روزی همینه دیگه همینقدره دیگه تلاش بیشتر فایده ای نداره. 

پذریش برای رشته حقوق در کشور های آمریکای شمالی و انگلستان پست 1

اولا که در آمریکا اخذ پذیرش صرفا با ارایه مدارک به سازمان LSAT امکان پذیر هست، شما مدارک را به این سازمان ارایه میکنید، مدارک شما باید ترجمه رسمی مدرک اصلی باشند و اصل ترجمه را به آنجا می فرستید.

بعد این دانشگاه مدارک شما و سطح دانشجویی شما را تشخیص می دهد و سپس امکان انتخاب دانشگاه برای شما ممکن است. حدود 90 درصد دانشگاه های آمریکا این روال را دارند در کانادا هم به همین شکل سازمان خاصی عهده دار این موضوع است.

حقوق در کشور های آمریکای شمالی بصورت Common Law است یعنی کیس محور موضوع را پیش می برند ولی در ایران حقوق بصورت Civil Law  و قوانین مکتوبی که از پیش نوشه شده می باشد.

رشته حقوق در دانشگاه های آمریکا و کانادا و تا حدودی انگلیس به  بخش های زیر تقسیم میشه .

L.L.B  یا همون لیسانس حقوق

L.L.M یا همون فوق لیسانس حقوق که 9 ماه یا یکساله است

J.D  دکتری  - که سه ساله هست
S.J.D  دکتری حقوق -  که برای ورود به مقطع باید L.L.M داشته باشید

L.P.C دوره ای حقوق در انگلستان

خب برای Bar Exam هم که مشخصا در کشور های کانادا و آمریکا باید LSAT داشته باشید.
اصولا دانشگاهی که J.D حقوق داره برای این رشته فاند و کمک هزینه و آف و... ارایه میکنه و برای مقاطع پایین تر شانس ارایه چنین فیچر هایی برای پذیرش خیلی کمتر هست.

دانشگاه های برای رشته حقوق تو مقطع  L.L.M اصولا فاندی ارایه نمی کنند و هزینه ی شهریه یکساله ی این دوره چیزی حدود 40 تا 60 هزار دلار آمریکا هست.

اما در صورت درخواست و بسته به شرایط دانشجو امکان آف دادن روی شهریه هست به طوری که شهریه ویو میشه و شما معاف از پرداخت شهریه میشوید ولی خب هزینه های زندگی، بیمه و ... با شماست.

بعضی دانشگاه ها این آپشن رو دارند که شما بعد از اینکه L.L.M رو اخذ کردید اگر دانشجوی برتر دوره بودید بصورت مستقیم آفر مقطع J.D رو به شما بدن که این خب خیلی خوبه چون J.D خودش پیش نیاز داره و اون پیش نیازش LSAT هست اینطوری دیگه شما LSAT رو رد میکنید.

اطلاعات بالا جمع آوری مکتوب شرایط فعلی کشور ها و با توجه به کلیه اطلاعات ارایه شده در تمامی منابع، سایت ها، فیلم ها و... است.

منطق انتخاب کشور

برای رفتن  چه تحصیلی/چه مهاجرتی، کشور هایی که زبان انگلیسی دارند مستعد تر هستند، اما با چندتا از دوستان که صحبت میکردم به این موضوع ایردا می گرفتن، مثلا یکی میگفت این حرفت درست نیست چون ببین آلمان درسته انگلیسی نیست ولی رشد جمعیتی منفی داره و این باعث شده نیاز به نیروی انسانی داشته باشه و مهاجر پذیر بشه و چون کشور بسیار پیشرفته ای هست وضعیت خوبی برای رفتن داره.

حالا کدوم کشور ها بصورت دفاکتو یا بالفعل انگلیسی زبان هستند :

انگلستان

کانادا

ایرلند

ایالات محتده آمریکا

نیوزلند

استرالیا

خیلی از کشور های دیگه مثل هند، سنگاپور، کشور های عربی حاشیه خلیج فارس هم زبان انگلیسی رو به عنوان زبان اصلی(درصد بیشتر مردم مسلط هستند) نه رسمی استفاده می کنند ولی قالب نیست. همچنین کشور های زیادی در آفریقا این زبان رو بکار می برند.

اما خب اگر بخوایم بررسی درست بکنیم باید ببینیم مهاجر پذیر ترین کشور ها کدوم ها هستن.

منابع داخلی :

1- سوئد 

2-کانادا (en)

3-سوئیس

4- استرالیا(en)

5-آلمان

6-نروژ

7-ایالات متحده آمریکا (en)

8-هلند

9-فنلاند

10-دانمارک

منابع خارجی :

India
Spain and Italy
Australia
Canada and France
United Arab Emirates
United Kingdom
Russia
Germany
Saudi Arabia
United States of America

لینک اطلاعات بیشتر : کلیک کنید

خب خیلی راحت تر الان میشه نتیجه گیری کرد که الویت با کشور هاییه که مهاجر پذیر تر هستند، البته که نیوزلند سرد و بی روح اون طرف کره زمین هم مهاجر پذیر هست ولی خب یه کشوری مثل انگلیس حرفی برای گفتن بین آلمان و کانادا نداره واسه گفتن، ایالات متحده هم که برنامه منظم مهاجرتی داره و کمتر کیسی بصورت های دیگه قبول میکنه.

گام بعدی در ایستگاه پرتاب تحصیلی : انتخاب کشور هایی که دانشگاه های بیشتر بارنک های خوب دارند هست. که این خودش پروسه ای داره و در پست های بعدی بررسی میکنمشون.