Never , Never and never undresatnd

هرگز نمی فهمیم ، هرگز ...

چیزی رو که داریم ، چیزی رو اگر  یک روز نباشه متوجه خواهیم شد. نمیدونم کسی که هرگز اون رو نداشته چطور میشه ! شاید چون نداشته هم هرگز نمی فهمه  مثل چشم ، شاید کسی چون جایی رو ندیده معنی بینایی هیچ ارزشی نداشته باشه  براش ، شاید چون من میبینم اگه چشمم رو ببندم بفهمم تفاوتش رو ... همیشه به این فکر میکردم چرا خدا شخصی رو ناقص خلق میکنه ، هر زمان هم که میبینم معلولی رو دلم  برای ناتوانیش میسوزه ولی مثل اینکه اکثرشون باهاش خیلی راحت کنار اومدن. شایدم از روی اجبار.

راستش از حرفهای من برادشت هایی میشه کرد. اینکه خدا مگه عادل نیست ؟ عدلی که گفته اینه ؟!  راجع به این موضوع با خیلی ها حرف زدم هرکسی ی چیزی میگفت ، یکی گفت همینه ک هست نمیخوای راه مرگ بازه ، یکی گفت دلیل داره پدر و مادر اون بچه تخلفی کردن که این بلا سر بچشون اومده ( چرا باید عذاب تخلف شخص دیگری رو یک فرد دیگر بکشه !)  یا عدالت خدا به مساوات بودن همه چیز در انسانها نیست ، حتی میشه اطمینان این رو پیدا کرد دسته که ناشنوا هست ولی حافظه ی بسیار بسیار قوی تری داره ، من خودم این مورد رو به شدت دیدم. یا اتفاقات زندگی متفاوت ...

اما چرا ؟ چرا باید یک مشکلی مثل شنوایی باشه ، که ایجاد تمایز فاحشی بین شخص  معلول و عادی ایجاد کنه ؟! شاید انسان قدرت انتخاب داشته باشه ، ولی هرگز پا گذاشتن به دنیا در حدود اختیاراتش نبوده و نیست. این میتونه دلیلی باشه بر اینکه انتخاب گر نحوه شروعش هم نیستیم. با همه ی این فرضیات هنوز بشریت جواب درستی در این زمینه نداره.

تنها چیزی که اهمیت داره ، درک درستی از داشته ها مثل  پدر ، مادر ، سلامتی ، خانواده ، امنیت ، پول ، احترام ، عشق و محبت و ... هست.  این روز ها  کشور من و شما داره به سمت صنعتی شدن پیش میره  و هر روز داریم  تو مسیر  خلاف همه ی داشته هامون قدم میگذاریم ، بنظرم انسانیت خیلی پاک تر از پول و مادیت باید باشه و کمی بیشتر بهش توجه کنیم.

امیدوارم یک روز به جواب سوالاتم برسم ...