ی روز کاملا ابری تو تهرانی که 12 ماه سال همش آفتابیه ، و یکی که ...
اینم خوب بود :
گُفتمش فدای غمزه گِردُم
دلخوشُم که تو ره نومزه کِردُم
پیش پات می شینُم دو زانو
آخ ماه پیشانو جان ماه پیشانو
گفتمش چرا ماه پیشانو جان تو بلایی
جونِ جونوُم آی جونِ جونوُم
گفت: بلا نگو خرمن گیسوم هست طلایی
جونِ جونوُم آی جونِ جونوُمگفتمش: برات خونه می سازم از خشت و گِل
گفت: اگه دوسم داری جام بده تو خونهٔ دل
گُفتمش فدای غمزه گِردُم
دلخوشُم که تو ره نومزه کِردُم
پیش پات می شینُم دو زانو
آخ ماه پیشانو جان ماه پیشانو
گفتمش: بیا ماه پیشانو پیمون ببندیم
جونِ جونوُم آی جونِ جونوُم
گفت: باشه ولی قول بده که دائم بخندیم
جونِ جونوُم آی جونِ جونوُمگفتمش: دروغ میگی ماه پیشانو تو مستی
گفت: که باور کن با تو میمونم تا تو هستی
گُفتمش فدای غمزه گِردُم
دلخوشُم که تو ره نومزه کِردُم
پیش پات می شینُم دو زانو
آخ ماه پیشانو جان ماه پیشانو.
از دریا دادور